🌟 نیت کن و فال حافظ بگیر 🌟
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

جلال الدین محمد مولوی(مولانا)
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

آدمیی، از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3177

غزل 3177 ام از 6329 غزلیات

آدمیی، آدمیی، آدمی

🌙 حالت شب
شماره بیت
اندازه متن
  • 1
  • 2
  • 3
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7

1 آدمیی، آدمیی، آدمی بسته دمی، زانک نهٔ آن دمی

2 آدمیی را همه در خود بسوز آن دمیی باش اگر محرمی

3 کم زد آن ماه نو و بدر شد تا نزنی کم، نرهی از کمی

4 می‌برمی از بد و نیک کسان؟! آن همه در تست، ز خود می‌رمی

5 حرص خزانست و قناعت بهار نیست جهان را ز خزان خرمی

6 مغز بری در غم؟! نغزی ببر بر اسد و پیل زن ار رستمی

7 همچو ملک جانب گردون بپر همچو فلک خم ده، اگر می‌خمی

جلال الدین محمد مولوی(مولانا) از شاعران بزرگ قرن 7 هجری می باشد و سبک شعری ایشان عراقی است.
اثر آدمیی، آدمیی، آدمی غزل 3177 ام از 6329 غزلیات در دیوان شمس جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد
شعر قالب : غزل سبک : عراقی
عکس نوشته
کامنت
سوالات متداول درباره شعر آدمیی، آدمیی، آدمی

شاعر شعر آدمیی، آدمیی، آدمی چه کسی است ؟

شاعر شعر آدمیی، آدمیی، آدمی جلال الدین محمد مولوی(مولانا) می باشد.

شعر آدمیی، آدمیی، آدمی در چه دوره‌ای سروده شده است؟

این شعر در قرن 7 سروده شده است.

قالب شعر آدمیی، آدمیی، آدمی چیست ؟

قالب شعر آدمیی، آدمیی، آدمی غزل است

سبک شعر آدمیی، آدمیی، آدمی چیست ؟

سبک شعر آدمیی، آدمیی، آدمی سبک عراقی است

مضمون اصلی شعر آدمیی، آدمیی، آدمی چیست؟

این شعر در دسته‌بندی شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, غمگین, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر شاد, شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, غمگین, می‌نوشی است.
جلال الدین محمد مولوی(مولانا)

آدمیی، از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3177

غزل 3177 ام از 6329 غزلیات
بنر