هر چند که میل تو سوی بیدادی از ظهیر فاریابی رباعی 17

1 حلقه زلف یار ، دام بلاست دل درو بسته ایم عین خطاست

2 کار دل بهتر است کو شب و روز در تماشا گه نسیم صباست

1 ای نوشته دولتت منشور ملک جاودان هچو عم سلطانی و همچون پدر سلطان نشان

2 موسم نوروز و ملک خرم و شاه جوان فرصتی باشد جهان را زین نکوتر در جهان ؟

1 چو سنبل تو سر از برگ یاسمین بر زد غمت به ریختن خونم آستین بر زد

2 رخ تو از عرق و نازکی بدان ماند که ابر قطره باران به یاسمین بر زد