گرچه از جمع بی نیازانیم از سنایی غزنوی غزل 287

1 گرچه از جمع بی نیازانیم عاشق عشق و عشقبازانیم

2 منصف منصف خراباتیم کعبهٔ کعبتین بازانیم

3 گاه سوزان در آتش عشقیم گاه از سوز رود سازانیم

4 همچو مرغ از قفس شکسته شدیم همچو شمع از هوس گدازانیم

5 گر چه کبکیم در ممالک خویش مانده در جستجوی بازانیم

6 مرغزار وصال یافته‌ایم چون سنایی درو گرازانیم

7 زاهدا خیز و در نماز آویز زان که ما خاک بی‌نیازانیم

8 گر تو از طوع و طاعه می‌نازی ما همیشه ز شوق نازانیم