هرچند درین‌ گلشن هرسو گل از بیدل دهلوی غزل 804

1 هرچند درین‌ گلشن هرسو گل خودروییست از خون شهیدانت در رنگ حنا بوییست

2 از سلسلهٔ تحقیق غافل نتوان بودن طول امل آفاق از عالم‌ گیسوییست

3 ای چرخ سر ما را پامال جفا مپسند این لوح خط تسلیم از خاک سر کوییست

4 توفیق رسا عشق است‌، ما را چه توانایی‌ست یاز‌یدن هر دستی از قوت بازوییست

5 بی‌جهد هلال اینجا مه نقش نمی‌بندد ایجاد جبین ما وضع خم زانوییست

6 شام و سحر عالم تا صبحدم محشر زین خواب که ما داریم گرداندن پهلوییست

7 هرسو نظر افکندیم دل کوشش بیجا داشت عالم همه در معنی فریاد جنون‌خوییست

8 تفریق حق و باطل مصنوع خیالات است گر خط نکند شوخی ‌هر پشت ورق روییست

9 فرصت نشناسانیم ما بیخردان ورنه هر من که به پیش ماست تا دم زده‌ایم اوییست

10 هیچ است میان یار اما چه توان‌کردن از حیرت موهومی بر دیده ی ما، موییست

11 جایی‌که غرور اوست از ماکه نشان یآبد در بادیهٔ لیلی‌، مجنون رم آهوییست

12 بیدل به تواضع‌ها، صید دل ماکردی ما بنده‌ی این وضعیم‌ کاین صورت ابروییست