تا کی بهانه ات بدل از بابافغانی شیرازی غزل 111

1 تا کی بهانه ات بدل بت پرست ماست ملزم شویم گر نظرت در شکست ماست

2 گردون که صبح و شام می از جام زر دهد محتاج جرعه یی ز شراب الست ماست

3 هرچند ما گدا و بود مدعی غنی چون بنگری هنوز نگاهش بدست ماست

4 آب حیات خواه که اینجا نزاع نیست ور هست نیستی ز تمنای پست ماست

5 ساقی مدام باده باندازه می دهد این بیخودی گناه دل زود مست ماست

6 در خاکدان دهر فغانی مکن قرار زینجا فرارجو که نه جای نشست ماست