تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان از سعدی شیرازی غزل 466

1 تا کی ای جان اثر وصل تو نتوان دیدن که ندارد دل من طاقت هجران دیدن

2 بر سر کوی تو گر خوی تو این خواهد بود دل نهادم به جفاهای فراوان دیدن

3 عقل بی خویشتن از عشق تو دیدن تا چند خویشتن بی‌دل و دل بی سر و سامان دیدن

4 تن به زیر قدمت خاک توان کرد ولیک گرد بر گوشه نعلین تو نتوان دیدن

5 هر شبم زلف سیاه تو نمایند به خواب تا چه آید به من از خواب پریشان دیدن

6 با وجود رخ و بالای تو کوته نظریست در گلستان شدن و سرو خرامان دیدن

7 گر بر این چاه زنخدان تو ره بردی خضر بی نیاز آمدی از چشمه حیوان دیدن

8 هر دل سوخته کاندر خم زلف تو فتاد گوی از آن به نتوان در خم چوگان دیدن

9 آن چه از نرگس مخمور تو در چشم من است برنخیزد به گل و لاله و ریحان دیدن

10 سعدیا حسرت بیهوده مخور دانی چیست چاره کار تو جان دادن و جانان دیدن