چند بشاید به صبر دیده فرو از سعدی شیرازی غزل 457

1 چند بشاید به صبر دیده فرو دوختن خرمن ما را نماند حیله به جز سوختن

2 گر نظر صدق را نام گنه می‌نهند حاصل ما هیچ نیست جز گنه اندوختن

3 چند به شب در سماع جامه دریدن ز شوق روز دگر بامداد پاره بر او دوختن

4 زهد نخواهد خرید چاره رنجور عشق شمع و شراب است و شید پیش تو نفروختن

5 تا به کدام آبروی ذکر وصالت کنیم شکر خیالت هنوز می‌نتوان توختن

6 لهجه شیرین من پیش دهان تو چیست در نظر آفتاب مشعله افروختن

7 منطق سعدی شنید حاسد و حیران بماند چاره او خامشیست یا سخن آموختن