تا کی روم ز کوی تو از بابافغانی شیرازی غزل 369

1 تا کی روم ز کوی تو غمگین و دردناک در دیده آب گشته و بر رخ نشسته خاک

2 از خون غنچه ی دل احباب کن حذر ای دامنت چو برگ گل نوشکفته پاک

3 پیش نسیم بسکه گریبان گشاده یی دارم دلی ز دست تو چون غنچه چاک چاک

4 پیوند ما چو با سر زلف تو محکمست سر رشته ی حیاتم اگر بگسلد چه باک

5 صید حرم که ساخت خدا قتل او حرام می خواهد از خدا که بتیغت شود هلاک

6 در تنگنای هجر فغانی گشاد دل از ناله ی حزین طلب و آه دردناک