1 تا کی به در تو سوکوار آیم؟ در کوی تو مستمند و زار آیم؟

2 گر کار مرا تو غم رسی روزی غم نیست، که عاقبت به کار آیم

3 وقتی که ز کشتگان خود پرسی اول منم آنکه در شمار آیم

4 چون دست برآوری به خون ریزی هم من باشم که: پایدار آیم

5 روزی اگرم تو یار خود خوانی دانم به یقین که: بختیار آیم

6 هم پیش تو بگذرم به دزدیده گر نتوانم که آشکار آیم

7 مگذار مرا چو اوحدی تنها زنهار! که من به زینهار آیم