داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان از قدسی مشهدی غزل 354

1 داغ سودایم، به سوی سینه‌ریشان می‌روم درد عشقم، رو به دلهای پریشان می‌روم

2 رام عشقم، کی ز زیر تیغ قاتل می‌جهم؟ زخم جویم، سوی زهرآلوده‌نیشان می‌روم

3 می‌گریزم پا تهی، از صحبت آسودگان درد و غم هرجا که باشد، رو به ایشان می‌روم

4 بانگ استغفار بر لب، دل به ساغر می‌دهم سبحه بر کف، جانب زنارکیشان می‌روم

5 بر میان زنار دارم، گرچه نامم قدسی است خویش پاکان و برهمن سوی خویشان می‌روم