1 ’شاخ نهال سدره ئی خار و خس چمن مشو» «منکر او اگر شدی منکر خویشتن مشو»
1 دماغم کافر زنار دار است بتان را بنده و پروردگار است
2 دلم را بین که نالد از غم عشق ترا با دین و آئینم چه کار است
1 زمین خاک در میخانهٔ ما فلک یک گردش پیمانهٔ ما
2 حدیث سوز و ساز ما دراز است جهان دیباچه افسانه ما
1 طایری از تشنگی بیتاب بود در تن او دم مثال موج دود
2 ریزه ی الماس در گلزار دید تشنگی نظاره ی آب آفرید
1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران
2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران