زنش را که خواندند آزرمیدخت از آقاخان کرمانی نامهٔ باستان 90

1 تو تا باشی ای خسرو نامور مرنجان کسی را که دارد هنر

2 به ویژه که باشد ز روشن دلی به جان دوست دار نبی و علی

1 جهان جوی فرخنده ی ماه چهر بر اورنگ شاهی بیامد چو مهر

2 گران مایه میر خراسان بدی که دل ها همه زو هراسان بدی

1 کانستانتن آمد به جنگش دمان ولیکن زمانه ندادش امان

2 به روم اندران گشت ژولین امیر که خواند آپوستا مراو را هژیر