خطش را کس به جز من مبتلا نیست از قدسی مشهدی غزل 83

1 خطش را کس به جز من مبتلا نیست به این خط چشم هرکس آشنا نیست

2 چمن شد از هجوم گل چنان تنگ که مرغان را برای ناله جا نیست

3 به من خوش می‌رسد لطف تو امروز مگر چشم بداندیش از قفا نیست؟

4 چه شد بوی گل امید یا رب که رفت از بوستان و با صبا نیست

5 خموشی پیشه کن گر مرد عشقی که مرغ این گلستان را نوا نیست