عکس قد او آینه بربود خطا از فضولی بغدادی غزل 137

1 عکس قد او آینه بربود خطا کرد خود را چو دل ما هدف تیر بلا کرد

2 اشک آینه دار قد خم گشته من شد دردا که قدم را غم عشق تو دو تا کرد

3 فریاد ز ناسازی طالع که نکردیم جا در دل آن ماه که جا در دل ما کرد

4 کار غم تو با دل تنگم شب هجران کاریست که با غنچه دم باد صبا کرد

5 تو گرد ز دامن بفشاندی و من از غم مردم که چرا بخت مرا از تو جدا کرد

6 خون ریخت جگر سوخت بدن خست دل آزرد با ما غم عشق تو چه گویم که چها کرد

7 برداشت دل از سجده ابروی بتان سر در حیرت آنم که چنین سهو چرا کرد

8 تا قطره آبی نشد از جای نجنبید در هر دل پرسوز که پیکان تو جا کرد

9 در پنجه غم ماند گریبان فضولی زان روز که دامان تو از دست رها کرد