سرو بر خویش ببالد که تو رعنا شده ای از اسیر غزل 331

1 جنون نمی کند از خویشتن جدا ما را چه احتیاج به یاران آشنا ما را

2 اگر چه ساده خیالیم ساده لوح نه ایم کدام وعده چه دل دیده ای کجا ما را

1 آیینه خرد حسن ز بازار دل ما سوگند خورد عشق به دیدار دل ما

2 آنها که دل از گل،ستم از رحم ندانند حیف است که باشند هوادار دل ما

1 شد شیشه خانه باغ دل از جان سخت ما جز سنگ فتنه یار نیارد درخت ما

2 بیگانه الفتیم چه دنیا چه آخرت در خانه وجود و عدم نیست رخت ما