حجاب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 2538

1 حجاب از چشم بگشایی که سبحان الذی اسری جمال خویش بنمایی که سبحان الذی اسری

2 شراب عشق می‌جوشی از آن سوتر ز بی‌هوشی هزاران عقل بربایی که سبحان الذی اسری

3 نهی بر فرق جان تاجی بری دل را به معراجی ز دو کونش برافزایی که سبحان الذی اسری

4 بپرد دل بیابان‌ها شود پیش از همه جان‌ها به ناگاهش تو پیش آیی که سبحان الذی اسری

5 هر آن کس را که برداری به اجلالش فرود آری در آن بستان بی‌جایی که سبحان الذی اسری

6 دلم هر لحظه می‌پرد لباس صبر می‌درد از آن شادی که با مایی که سبحان الذی اسری

7 ز هر شش سوی بگریزم در آن حضرت درآویزم که بس دلبند و زیبایی که سبحان الذی اسری

8 حیاتی داد جان‌ها را به رقص آورده دل‌ها را عدم را کرده سودایی که سبحان الذی اسری

9 گریزان شو به علیین دلا یعنی صلاح الدین چو تو بی‌دست و بی‌پایی که سبحان الذی اسری