1 دریغ کز اثر تندباد سخت سیاه شکست گلبنی از گلشن شرف ناگاه

2 ز خاندان نبی هم زدودمان صفی برفت مردی دانش پژوه و کارآگاه

3 جهان فضل و محامد سپهر هوش و ادب ابوالمفاخر و المجد امیر عبدالله

4 امیر داشت تخلص که از کمال و هنر همیشه بر درش استاده بود خبل و سپاه

5 بروز نیمه شعبان برات خلد و بقا گرفت و در صف مینو قدم نهاده براه

6 ز ماتمش قد تیر دبیر شد چو کمان نمود اطلس نیلی فلک پرند سیاه

7 ستاره گفت عفی الله عن جرائمه سپهر گفت سقی الله تربه و ثراه

8 برای سال وفاتش امیری ازیم طبع کشید مصرع نغزی مناسب و دلخواه

9 فقال ضم به آخر الفراق و قل لقد فقدت امیرالکلام عبدالله