دریغا که آن زاد سرو بلند
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دریغا که آن زاد سرو بلند نهان گشت در زیر خاک نژند
2 ندانم همی زین بتر روزگار کی بر جانم آمد بر نخست کینه آر
3 تو ای تن در درد و عم برگشای ابا هیچ کس خوش مباش و مخند
4 تو ای ورقه از بهر جانان خویش بدل بر در شادکامی ببند
5 کنون کآن دلارام رفت از برت تو دل نیز بر مهر خوبان مبند
6 ایا نو شکفته گل بوستان ز بارت که چیدوز بیخت که کند؟
7 بگیرید ای مردمان دست من بریدم سوی گور آن مستمند
دیدگاه‌ها **