هنوز اندر جهاندم از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 236

1 هر که پیمان با هوالموجود بست گردنش از بند هر معبود رست

2 مؤمن از عشق از مؤمنست عشق را ناممکن ما ممکن است

1 بحرف اندر نگیری لامکانرا درون خود نگر این نکته پیداست

2 به تن جان آنچنان دارد نشیمن که نتوان گفت اینجا نیست آنجاست

1 گل رعنا چو من در مشکلی هست گرفتار طلسم محفلی هست

2 زبان برگ او گویا نکردند ولی در سینهٔ چاکش دلی هست

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران