بکرده راست با مزمار شهرود از منوچهری دیوان اشعار 1

1 در خمار می دوشینم ای نیک حبیب آب انگور دو سالینه‌م فرموده طبیب

2 آب انگور فرازآور یا خون مویز که مویز ای عجبی هست به انگور قریب

1 یکی سخنت بگویم گر از رهی شنوی یکی رهت بنمایم اگر بدان بروی

2 سبوی بگزین، تا گردی از مکاره دور برو بدان ره تا جاودانه شاد بوی

1 چو از زلف شب باز شد تاب‌ها فرو مرد قندیل محراب‌ها

2 سپیده‌دم، از بیم سرمای سخت بپوشید بر کوه سنجاب‌ها