گله تا حشر اگر زیار کنم از سحاب اصفهانی غزل 248

1 گله تا حشر اگر زیار کنم شرح یک شمه از هزار کنم

2 چاره ی یأس شد زو عده ی وصل تا چه با درد انتظار کنم

3 روزگارم سیه تو کردی و من شکوه از جور روزگار کنم

4 بر در او چه جای نومیدیست به چه دل را امیدوار کنم؟

5 نیم جانی که هست قابل نیست که به پای تواش نثار کنم

6 هم ز بهر نثار نیست مرا بجز این نیم جان چه کار کنم

7 بی تو چشم (سحاب) را چو سحاب خجل از چشم اشک بار کنم