1 صورت او را ز معنی آشنایی با دلست ورنه صورتها بسی دانم که از آب و گلست

2 صورت بت کافری باشد پرستیدن ولی بت پرست ار معنی بت بازیابد واصلست

3 هر که او را دیده‌ای باشد، شناسد صورتی کار صورت سهل باشد، ره به معنی مشکلست

4 ما نظر با روی او از راه معنی کرده‌ایم آنکه ما را بستهٔ صورت شناسد غافلست

5 چون دلی داری، به دلداری فرو بندش روان ور نداری، رو، که ما را این حکایت با دلست

6 گر فقیه از عشق منعت می‌کند،مشنو،که او سالها تحصیل کرد و هم چنان بی‌حاصلست

7 طالبان عشق را دیوانه می‌گویند خلق و آنکه در وی نیست عشقی، من نگویم: عاقلست

8 ترک عشق و باده خوردن چون توان کرد؟ ای سبک تا گرانی چند گویندم که: مردی فاضلست

9 اوحدی، اقبال می‌جویی، رخش را قبله ساز هر که او مقبول این درگاه گردد مقبلست