1 رنگ حنا در کفم بهار ندارد آینه‌ام عکس اعتبار ندارد

2 حاصل هر چار فصل سر‌و بهار است نشئهٔ آزادگی‌ خمار ندارد

3 بی گل رو‌یت ز رنگ‌ گلشن هستی خاک به چشمی که او غبار ندارد

4 گرد من آنجا که در هوای تو بالد جلوه طاووس اعتبار ندارد

5 طاقت دل نیست محو جلوه نمودن آینه در حیرت اختیار ندارد

6 وحشت اگر هست نیست رنج علایق وادی جولان ناله خار ندارد

7 یک دل وارسته در جهان نتوان یافت یک گل بیرنگ و بو بهار ندارد

8 صید توهم شکار دام خیالیم ناقه به گل خفته است و بار ندارد

9 عالم امکان چه جای چشم تمناست راهگذر پاس انتظار ندارد

10 صافی دل چیست از تمیز گذشتن آینه با خوب و زشت‌ کار ندارد

11 تا نکشی رنج وحشتی‌ که نداری نغمهٔ آن ساز شو که تار ندارد

12 بیدل از آیینه‌ام مخواه نمودن نیستی‌ام با کسی دچار ندارد