همی بوستان سازی از عنصری بلخی قصیده-قطعه 131

1 آن لب نمزم گرچه مرا آن سازد زیرا که شکر چون بمزی بگدازد

2 چشمم ز غمانش زرگری آغازد تا بگدازد عقیق و بر زر یازد

1 اگر به تیر مه از جامه بیش باید تیر چرا برهنه شود بوستان چو آید تیر

2 وگر زره نبرد باد بر هوای لطیف چنین که برد زره پاره ها صغیر و کبیر

1 تا همی جولان زلفش گرد لالستان بود عشق زلفش را بگرد هر دلی جولان بود

2 تا همی نا تافته تاب اوفتد در زلف او تافته بودن دل عشاق را پیمان بود