1 همی بوستان سازی از دشت او چمنهاش پر لاله و چاوله
2 که شادی کنان اندر آن بوستان تو شادی کنی گر کنندت یله
1 جمال لفظ فزای و کمال معنی گیر به رسم تهنیت عید از آفرین امیر
2 خدایگانی کز قوت خرد دل او بدست طبع نبودست هیچگونه اسیر
1 بخار دریا بر اورمزد و فروردین همی فرو گسلد رشته های درّ ثمین
2 ز آب پاک دهان پر ستاره دارد ابر ز باد پاک شکم پر ستاره دارد طین
1 باد نورزی همی در بوستان بتگر شود تا ز صنعش هر درختی لعبتی دیگر شود
2 باغ همچون کلبۀ بزّاز پر دیبا شود باد همچون طلبۀ عطار پر عنبر شود