باز بالای تو ما را در بلا خواهد نهاد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 باز بالای تو ما را در بلا خواهد نهاد دود زلفت آتشی در جان ما خواهد نهاد
2 دامنم پر خون دل گردد ز دست روزگار کان سزا در دامن هر ناسزا خواهد نهاد
3 از سر زلف دلاویز و لب شیرین تو آنکه بر گیرد دل خود در کجا خواهد نهاد؟
4 دست صبح از چین زلف عنبرآمیزت به لطف نافها در دامن باد صبا خواهد نهاد
5 چرخ را شرم آمدی کوکب نمایی با رخت گر بدانستی که: پروین درسها خواهد نهاد
6 گر سر زلف ترا دیگر جفایی در دلست گو: بیاور، کاوحدی تن در قضا خواهد نهاد