آسمان داند که گاه نظم و نثر از خاقانی قطعه‌ 183

1 آسمان داند که گاه نظم و نثر بر زمین چون من مبرز کس ندید

2 در بیانم آب و در فکر آتش است آبی از آتش مطرز کس ندید

3 ز آتش موسی برآرم آب خضر ز آدمی این سحر و معجز کس ندید

4 از دو دیوانم به تازی و دری یک هجا و فحش هرگز کس ندید