1 دلها تامل آینهٔ حسن مطلقند چندانکه می‌زنند نفس شاهد حقند

2 طبعت مباد منکر موهومی مثال کاین نقشها به خانهٔ آیینه رونقند

3 چون گردباد فاخته‌های ریاض انس هرچند می‌پرند به‌ گردون مطوقند

4 در مکتب ادب رقمان رموز عشق کام و زبان بهم چو قلمهای بی‌شقند

5 جز مکر در طبیعت زهاد شهر نیست این ‌گربه‌طینتان همه یک چشم ازرقند

6 در جنتی‌که وعدهٔ نعمت شنیده‌ای آدم کجاست اکثر سکانش احمقند

7 این هرزه فطرتان به هر علم و فن دخیل در نسخهٔ قدیم عبارات ملحقند

8 شرم طلب هم آینه‌دار هدایتی است پلها بر این محیط نگون گشته زورقند

9 بیدل ‌کباب سوختگانم‌ که چون سپند درآتشند وگرم شلنگ معلقند