دل ترک عشق آن بت دلجو از ابوالحسن فراهانی غزل 17

1 دل ترک عشق آن بت دلجو نمی‌کند من ترک عشق می‌کنم و او نمی‌کند

2 بر دیده‌ام نشین نفسی زآن که باغبان بی‌سرو لذتی ز لب جو نمی‌کند

3 مایل به دیگران شود از منع من، بلی بی‌یاد نخل میل به هرسو نمی‌کند

4 بی‌عشق حسن را نبود قدر و قیمتی خار از گلی به است، کو کس بو نمی‌کند