دل که ازمن مر ترا فرجام ننگ آرد همی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
1 دل که ازمن مر ترا فرجام ننگ آرد همی بر سر راه تو با خویشم به جنگ آرد همی
2 پنجه نازک ادایش را نگاری دیگر است خون کند دل را نخست آنگه به چنگ آرد همی
3 بوسه گر خواهی بدین شنگی بپیچد تنگ تنگ عذر اگر باید به مستی رنگ رنگ آرد همی
4 آن که جوید از تو شرم و آن که خواهد از تو مهر تقوی از میخانه و داد از فرنگ آرد همی
5 بازوی تیغ آزمایی داشتی انصاف نیست کز تو بختم مژده زخم خدنگ آرد همی
6 گر نه در تنگی دهان دوست چشم دشمن است از چه رو بر کامجویان کار تنگ آرد همی؟
7 تا در آن گیتی شوم پیش شهیدان شرمسار رنجد و بیهوده در قتلم درنگ آرد همی
8 خواهدم در بند خویش اما به فرجام بلا حلقه دام من از کام نهنگ آرد همی
9 همچنان در بند سامان مرادش سنجمی گر به جای شیشه بخت از دوست سنگ آرد همی
10 چشم خلقی سرمه جوی و روی غالب در میان در رهش اندیشه با بادم به جنگ آرد همی