دلی چون مو بغم اندوته ای از باباطاهر دوبیتی 349

1 مرا عشقت ز جان آذر برآره زپیکر مشت خاکستر برآره

2 نهال مهرت از دل گر ببرند هزاران شاخه دیگر برآره

1 بود درد مو و درمانم از دوست بود وصل مو و هجرانم از دوست

2 اگر قصابم از تن واکره پوست جدا هرگز نگردد جانم از دوست

1 سر کوه بلند چندان نشینم که لاله سر بر آره مو بچینم

2 الاله بیوفا بی بیوفا بی نگار بیوفا چون مو گزینم

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون