آن کس که زروی علم از ابوسعید ابوالخیر رباعی 276

1 تا پای تو رنجه گشت و با درد بساخت مسکین دل رنجور من از درد گداخت

2 گویا که ز روز گار دردی دارد این درد که در پای تو خود را انداخت

1 غم عاشق سینهٔ بلا پرور ماست خون در دل آرزو ز چشم ترماست

2 هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی کالماس بجای باده در ساغر ماست

1 دنیا به جوی وفا ندارد ای دوست هر لحظه هزار مغز سرگشتهٔ اوست

2 میدان که خدای دشمنش میدارد گر دشمن حق نه‌ای چرا داری دوست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما