1 تا دل از انجمن وصل تو مأیوس نبود جوهر ناله درین آینه محسوس نبود

2 شب که شوق تو خسک در جگر محفل ریخت شعلهٔ شمع به بیتابی فانوس نبود

3 بسکه نرنگ دو عالم به خرامت فرش است نقش پا هم به رهت جز پر طاووس نبود

4 یاد آن عیش‌ که در انجمن ذوق وصال داشت پیغام جضوری ‌که به صد بوس نبود

5 سعی پرواز من آخر عرقی ریخت به خاک اشک هم اینقدرش‌ کوشش معکوس نبود

6 تا بر آییم ز خجلتکدهٔ دام امید بال برهم زدنی جز کف افسوس نبود

7 سیر آیینهٔ دل ضبط نفس می‌خواهد ورنه آزادی ما اینهمه محبوس نبود

8 نوبهاری ‌که تصور به خیالش خون است ما به آن رنگ ندیدیم‌که محسوس نبود

9 جلوه در محفل ما جمله نقاب‌آرایی‌ست شمع آن بزم نیفروخت‌که فانوس نبود

10 در تظلمکده دیر محبت بیدل ناله فریاد دلی داشت‌که ناقوس نبود