به ساحل گفت از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 376

1 تو خورشیدی و من سیارهٔ تو سراپا نورم از نظارهٔ تو

2 ز آغوش تو دورم ناتمامم تو قرآنی و من سی پارهٔ تو

1 شنیدم که در پارس مرد گزین ادا فهم رمز آشنا نکته بین

2 بسی سختی از جان کنی دید و مرد بر آشفت و جان شکوه لبریز برد

1 می گشایم عقده از کار حیات سازمت آگاه اسرار حیات

2 چون خیال از خود رمیدن پیشه اش از جهت دامن کشیدن پیشه اش

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران