فرمود از ادیب الممالک فراهانی دیوان اشعار 32

1 نماز شام کز قندیل کوکب چراغان کرد گردون خیمه شب

2 فرو بستند گوئی نو عروسان بگردن عقد لؤلؤی مثقب

1 برادران بجهان اعتمادکی شاید که می بکاهد شادی و غم بیفزاید

2 زمین عمارت خاکست پی نهاده بر آب بنای خاک چو بر آب شد کجا پاید

1 بسی جستم نشان از اسم اعظم که بد نقش نگین خاتم جم

2 همه اقطار عالم سیر کردم مگر جویم نشان زان نقش خاتم