1 گفت روزی به جعفرِ صادق حیله جویی ربادهی فاسق

2 کز حرامی ربا چه مقصودست گفت زیرا که مانع جودست

3 زان رباده بتر ز می‌خوارست کین مروت بر آن سخا آرست

4 وقت را آخُرش اگر چربست با خدای و رسول در حربست

5 گر دلت هست با خرد شده جفت بشنو از حق که یمحق اللّٰه گفت

6 اندک اندک چو جمع گشت ربی برود جملگی بخوان ز نُبی

7 حرص دنیا ترا چنان کردست که خدا را دلت بیازردست

8 میم دارد ترا چنان مشغول که نترسی تو از خدای و رسول

9 گر صد آیت بخوانی از ترحیم باک ناید ترا که باید سیم

10 یوم یُحمی نخوانی از قرآن وای بر جان ابله نادان