گفتا که به گرد کوی ما از سنایی غزنوی رباعی 134

1 تا لب تو آنچه بهتر آن برد کس ندانم کز لب تو جان برد

2 دل خرد لعل تو و ارزان خرد جان برد جزع تو و آسان برد

1 راه فقرست ای برادر فاقه در وی رفتنست وندرین ره نفس کش کافر ز بهر کشتنست

2 نفس اماره و لوامه‌ست و دیگر ملهمه مطمئنه با سه دشمن در یکی پیراهنست

1 در کوی ما که مسکن خوبان سعتریست از باقیات مردان پیری قنلدریست

2 پیری که از مقام منیت تنش جداست پیری که از بقای بقیت دلش بریست