گفت از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 67

1 گفت امیر ای راه‌زن حجت مگو مر ترا ره نیست در من ره مجو

2 ره‌زنی و من غریب و تاجرم هر لباساتی که آری کی خرم

3 گرد رخت من مگرد از کافری تو نه‌ای رخت کسی را مشتری

4 مشتری نبود کسی را راه‌زن ور نماید مشتری مکرست و فن

5 تا چه دارد این حسود اندر کدو ای خدا فریاد ما را زین عدو

6 گر یکی فصلی دگر در من دمد در رباید از من این ره‌زن نمد