1 جز تحفه جان عاشق درویش ندارد جانا بستان زو که از این بیش ندارد

2 بیگانه شدم از همه خویشان به غم عشق عاشق به جز از یار کس و خویش ندارد

3 رو اندش دنیا ز دل خویش برون کن هر کس که چنین کرد بد اندیش ندارد

4 در باغ جهان یک گل بی خار ندیدم وان نوش که دیدست که او نیش ندارد

5 هر تیر که آن ترک سوی شاهدی انداخت او را سپری غیر جگر پیش ندارد