ماند آخر حسرت دیدار او از سحاب اصفهانی غزل 25

1 ماند آخر حسرت دیدار او در دل مرا منتی در دل نهاد این مرگ مستعجل مرا

2 بارها دل بر وفای خوبرویان بسته ام باز می خواهم که داند هر کسی عاقل مرا

3 نفگند از دور هرگز ناوکی بر سینه ام تا بماند یادگار شست او در دل مرا

4 ز آب چشم خویش می بستم ره این کاروان گردو گامی ضعف بگذارد پی محمل مرا