او مرآن را در آن یله کرده از عنصری بلخی مثنوی 4

1 بت که بتگر کندش دلبر نیست دلبری دستبرد بتگر نیست

2 بت من دل برد که صورت اوست آزری وار و صنع آزر نیست

1 اتفاق افتاد پنداری مرا با زلف یار همچو او من گوژپشتم ، همچو او من بیقرار

2 تافتست آن زلف پر دستان و من زو تافته چون میان ما بپیوندد زمانی روزگار

1 شه گیتی ز غزنین تاختن برد بر افغانان و بر گبران کهبر