ای کرده تن و جان مرا از خاقانی شروانی رباعی 245

1 به زبان چرب جانا بنواز جان ما را به سلام خشک خوش کن دل ناتوان ما را

2 ز میان برآر دستی مگر از میانجی تو به کران برد زمانه غم بی‌کران ما را

1 در این عهد از وفا بوئی نمانده است به عالم آشنارویی نمانده است

2 جهان دست جفا بگشاد آوخ وفا را زور بازویی نمانده است

1 شمع شب‌ها به جز خیال تو نیست باغ جان‌ها به جز جمال تو نیست

2 رو که خورشید عشق را همه روز طالعی به ز اتصال تو نیست