عطا کرد ایزد بمخدوم از واعظ قزوینی دیوان اشعار 31

1 عطا کرد ایزد بمخدوم اکرم «محمد زمان بیگ » آن پاک گوهر

2 ثمین گوهری از محیط کرامت چه گوهر؟ سپهر شرف راست اختر!

3 ز صلب نجابت، برآمد شراری که از نور او شد چراغش منور

4 بحمدالله از جویبار بزرگی برافراخت نیکو نهالی چنین سر!

5 چو تاریخ جستم پی مولد او خرد گفت:«از وی الها خورد بر»!