1 مرا ز مدرسه عشقت بخانقاه کشید بصدر صفه دولت ز پایگاه کشید

2 حدیث آتش عشقم مگر رسید به نی که نی ز سوز درون صد هزار آه کشید

3 دلم چو پای ارادت نهاد در ره عشق نخست دست تمنا ز مال و جاه کشید

4 کسی که بدرقه اش عشق شد بکعبه وصل نه خوف بادیه دید و نه رنج راه کشید

5 شکست لشکر صبر و گریخت شحنه عقل چو در دیار دلم عشق تو سپاه کشید

6 رخت بدعوی خونم نوشت خط آنگاه دو ترک کافر سرمست را گواه کشید

7 تن نزار من زار شد هلاک از غم که بار کوه نیارم به برگ کاه کشید

8 چه غم ز سرزنش یار و طعنه اغیار مرا که سایه لطف تو در پناه کشید

9 اگر گناه بود سر بپایت افکندن حسین دست نخواهد از این گناه کشید