شراب خورد و شبیخون از بابافغانی شیرازی غزل 288

1 شراب خورد و شبیخون بعاشقان آورد چه آفتست که احباب را بجان آورد

2 شدم بوعده ی او زار آه ازان بد مست که یکدو بوسه کرم کرد و بر زبان آورد

3 چه گیرم آن کمر بسته را بدعوی خون که فتنه کاکل آشفته در میان آورد

4 ز بند بند تنم این زمان براید دود که عشق خانه کنم پی باستخوان آورد

5 نوید رحمت جاوید ازان بهشتی دارد فرشته یی که بمن مژده ی امان آورد