برات از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 70

1 برات آمد برات آمد بنه شمع براتی را خضر آمد خضر آمد بیار آب حیاتی را

2 عمر آمد عمر آمد ببین سرزیر شیطان را سحر آمد سحر آمد بهل خواب سباتی را

3 بهار آمد بهار آمد رهیده بین اسیران را به بستان آ به بستان آ ببین خلق نجاتی را

4 چو خورشید حمل آمد شعاعش در عمل آمد ببین لعل بدخشان را و یاقوت زکاتی را

5 همان سلطان همان سلطان که خاکی را نبات آرد ببخشد جان ببخشد جان نگاران نباتی را

6 درختان بین درختان بین همه صایم همه قایم قبول آمد قبول آمد مناجات صلاتی را

7 ز نورافشان ز نورافشان نتانی دید ذاتش را ببین باری ببین باری تجلی صفاتی را

8 گلستان را گلستان را خماری بد ز جور دی فرستاد او فرستاد او شرابات نباتی را

9 بشارت ده بشارت ده به محبوسان جسمانی که حشر آمد که حشر آمد شهیدان رفاتی را

10 شقایق را شقایق را تو شاکر بین و گفتی نی تو هم نو شو تو هم نو شو بهل نطق بیاتی را

11 شکوفه و میوه بستان برات هر درخت آمد که بیخم نیست پوسیده ببین وصل سماتی را

12 زبان صدق و برق رو برات مؤمنان آمد که جانم واصل وصلست و هشته بی‌ثباتی را