آمد به سمرقند شه از رغم از عنصری بلخی رباعی 52

1 غنودستند بر ماه منور خط و زلفین آن بت روی دلبر

2 یکی را سنبل نو رسته بالین یکی را لالۀ خود روی بستر

1 بجستند تاراج و زشتیش را بآکج کشیدند کشتیش را