1 سه شنبه خواند مرا آن صنم بخانه خویش که مرهمی نهد از راه مهر بر دل ریش

2 سه شنبه گشت دوشنبه دوشنبه آدینه کنون بینم آدینه را چه آید پیش

3 از آن زمان که هلال دو هفته یعنی بدر نهفته چهره ز من از دو هفته باشد بیش

4 درین دو هفته بود گل به پیش چشمم خار درین دو هفته بود نوش در مذاقم نیش

5 شدست جسمم چون چشم مست او بیمار شدست روزم چون طره اش سیاه و پریش