ترا گزیده برای گزند از بابافغانی شیرازی غزل 442

1 ترا گزیده برای گزند خویشتنم هلاک میطلبم نه بیند خویشتنم

2 گل مراد ز نخل تو آنقدر چیدم که شرمسار ز بخت بلند خویشتنم

3 تو گرم گشته و من دل نهاده بر آتش چه حالتست که هم خودسپند خویشتنم

4 ز عیش تلخ خودم خنده آید ای دشمن کند هلاک همین زهر خند خویشتنم

5 گرم مراد نبخشی مراد خاطر تست نه بر مراد دل دردمند خویشتنم

6 بعشق اگرچه همه عمر پند خود دام کفایتی نشد آخر ز پند خویشتنم

7 نه صید لاغر یارم فغانی از چه سبب بدست زور کشد در کمند خویشتنم