حزین منشین که نوروز بهار از طغرل احراری غزل 59

1 حزین منشین که نوروز بهار است جهان چون خضر خطت سبزه‌زار است

2 بهار افروخت زینت در گلستان محل فیض سیر گلعذار است

3 گل و سنبل پریشان از صبا شد فراز و شیب صحرا لاله‌زار است

4 به یک سو نوحه‌گر قمری ز کوکو نوای بلبل و صوت هزار است

5 چمن زینت‌فزا شد از بهاران رخ یارم همیشه نوبهار است

6 از آن با گل شود با منطقی شرط رخ و گیسوی او لیل و نهار است

7 ندارم طاقت دوری ز وصلش چو گل جانان و طغرل همچو خار است