ای یار! دوش همدم و یار که بوده از جلال عضد غزل 252

1 ای یار! دوش همدم و یار که بوده ای؟ لبها گزیده شب به کنار که بوده ای؟

2 آشفته موی زلف به دست که داده ای ؟ سر پُرخمار دفع خمار که بوده ای ؟

3 با چشم نیم مست کجا مست خفته ای؟ با زلف بی قرار قرار که بوده ای ؟

4 ما بی تو همنشین غم و یار محنتیم تو همنشین و همدم و یار که بوده ای؟

5 با رنگ لاله و قدّ شمشاد و بوی گل ای نوبهار حُسن، بهار که بوده ای؟

6 با ابروی کمان وش و مژگان چون خدنگ ای من شکار تو، تو شکار که بوده ای؟

7 با دشمنان نشسته علی رغم دوستان بنگر گل که گشته و خار که بوده ای ؟

8 روزم چو شام تیره گذشت از فراق تو تو روشنایی شب تار که بوده ای ؟

9 من دل فگار مرهم لعل لب توام تو مرهم درون فگار که بوده ای ؟

10 بر خود جلال پیرهن از غصّه چاک زد بر رغم او تو وصله کار که بوده ای ؟